Zatrudniony, który naraził pracodawcę na szkodę, pokrywa ją ze swojego wynagrodzenia. Pracodawca powinien przedstawić okoliczności potwierdzające winę poszkodowanego i wskazać wartość materialną szkody. Jedna osoba nie może odpowiadać za błąd popełniony przez zespół.
Pracownik nie powinien być ukarany, jeśli należyte wykonanie obowiązków nie było możliwe z winy zatrudnionego, który np. nie dostarczył właściwych materiałów lub narzędzi bądź nie zadbał o stworzenie odpowiednich warunków pracy, które są wymagane przez obowiązujące przepisy prawa. Wysokość kwoty, którą musi zwrócić winny pracownik nie powinna przekroczyć trzymiesięcznego wynagrodzenia. Wymiar odszkodowania może zostać obniżony, jeśli pracodawca i pracownik zdecydują się zawrzeć ugodę. Warto jednak pamiętać, że zatrudniony, który wyrządził szkodę z winy umyślnej, zobowiązany jest do naprawienia jej w pełnej wysokości – w takiej sytuacji nie ma zastosowania limitu.
Wina umyślna jest wtedy, gdy pracownik ma świadomy zamiar niewykonania lub nieprawidłowego wykonania powierzonych mu zadań albo gdy zdaje sobie sprawę, że jego działanie może narazić na szkodę pracodawcę, ale nie podejmuje kroków, by jej zapobiec.
Pracownik odpowiada również za mienie, jakie powierzył mu pracodawca tzn:
- za pieniądze, kosztowności i papiery wartościowe,
- za narzędzia, środki ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze.
W razie zniszczenia mienia, zatrudniony jest zobowiązany pokryć ewentualne szkody w pełnej wysokości. Odpowiedzialność materialna nie obowiązuje, jeśli pracownik udowodni, że nie ponosi winy za uszkodzenia.
